Απουσία

Ξύπνησα στη μέση της νύχτας
από κάποιο όνειρο,
έχοντας στην καρδιά
το συναίσθημα που ξυπνά η πανσέληνος
όταν τη θωρείς.
Από το ανοιχτό παράθυρο
μπαίνει το κλάμα του αηδονιού,
κλάμα που με κάνει ν'ανασαίνω πιο βαθιά.
Μια σκέψη,
μια φριχτή υποψία
και όλη η γαλήνη εξανεμίστηκε,
Ως το γλυκοχάραμα,
ό,τι κι όποιος αγάπησα,
έγινε παρανάλωμα της νυχτός
και της απουσίας..